۞جوانان دارالولایه سیستان۞

پاراچنار شهری نظامی و شیعه‌نشین در شمالغرب پاکستان در حدود بیست کیلومتری مرز افغانستان است. این شهر مرکز فرمانداری کُرَّم در استان مرزی شمال غربی است.

پاراچنار در دره‌ای سرسبز واقع شده و جاده‌ای که از این شهر به افغانستان می‌رود از دره پایه‌وار و گردنه کُرَّم (در شمال غربی شهر) می‌گذرد.^[۱]

علت نام‌گذاری آن را وجود درختان کهنسال چنار یا سکونت قبیله پارا یا پاره در پیرامون چنار بزرگی در آنجا می‌دانند. سیب آن در سراسر پاکستان، مشهور و به خاطر رنگ طلایی‌اش از زمان انگلیسی‌ها به گلدن دلیشز معروف است.^[۲]

عشایر ادی زئی، دویل زئی، غندی خیل، مستوخیل، حمزه خیل، منگل، مثبل، درزدران منتوان، وزئی، حاجی غلزئی، لیسانی و پاره در شهر و پیرامون آن سکونت دارند.^[۳]

خشونت های فرقه ایداستان مهاجرت افغاني هاي اهل سنت به منطقه شيعه نشين پاراچنار پاكستان: اين منطقه مرزي پاكستان است با افغانستان این مهاجرین افغانی می‌آمدند به این روستاهاي اين منطقه و شهید عارف حسینی می‌گفت هرکس بتواند یک مهاجر افغانی را پناه دهد در ثواب شهادت سهیم است . به این ترتیب بومیان شیعه شروع می‌کنند در باغات خودشان به مهاجران پناه دادن و افغانی‌ها اجازه می‌گیرند در باغ‌های شیعیان برای خانواده‌شان چادر بزنند . در زمستان می‌گویند ما نمی‌توانیم در چادر باشیم شما اجازه دهید یک چهاردیواری هم برای خودمان درست کنیم که آن ها باز هم اجازه می‌دهند. بعد از یکی دو سال می‌گویند ما تعداد بچه‌هایمان زیاد شده اگر اجازه دهید اتاق اضافه کنیم. آن ها هم پیرو همان نگاهی که شهید عارف الحسینی داشته اجازه می‌دهند و کم کم کلونی های افغانی در این روستاهای شیعه نشین شکل می‌گیرند. یعنی این ها در قلب شیعیان جای پا می‌گیرند. این ها با صلح و صفا در کنار هم زندگی می کردند تا این که طالبان شروع می‌کنند رشد کردن سلفی ها و وهابی ها که در آن سال ها هدفشان افغانستان بود و از مناطق مرزی پاکستان به سمت افغانستان سرازیر می شدند ، شروع می کنند در این کلونی ها ایجاد شده در منطقه پاراچنار نفوذ کردن و سرپل گرفتن. از همین زمان شیطنت ها علیه شیعیان آغاز می شود. به خصوص در خود پاراچنار هر چند وقت یک بار با توهین به مقدسات شیعیان ، به تحریک آنان اقدام می کردند. مثلا یک جماعت یزیدیه را تحریک می کردند که علیه امام حسین(ع) تظاهرات بکنند. فیلم‌هایی هست از آن راهپیمایی معروف بر علیه قیام امام حسین(ع) که می‌گویند شهادت حسین(ع) مرده باد و یزیدیت زنده باد. جالب است بدانید مهاجرانی که در پاراچنار مستقر شدند به شیعیان گفتند برای ما سخت است در مسجد پشت امام جماعت شما نماز بخوانیم. شما اجازه دهید ما یک نماز جماعت دیگری برای خودمان داشته باشیم. شیعیان می‌گویند ما هیچ اجباری نداریم، شما خودتان آمدید پشت سر ما. منتهی دو نماز در یک مسجد صورت خوشی ندارد. این طوری بود که شیعیان مسجد معروف خودشان را دادند به آن ها و با توسعه ساختمان مدرسه جعفریه ، مسجد دیگری برای خودشان بنا کردند و به این ترتیب مهاجران برای خود صاحب مسجد شدند. بعد از یک مدت تحریک و شیطنت‌های وهابی ها بیشتر شد و ماجرا رسید به سال 2007و جرقه فاجعه زده شد البته عموم اهل سنت هرگز وارد این گود نشده اند بلکه بنام آنها عموما برعلیه شیعیان اقدام صورت می گیرد . با ورود فرقه های وهابی طی سال ۲۰۰۸ عرصه درگیری‌های شدیدی صورت گرفته است. دخالت طالبان به شدت درگیری‌ها افزوده است. درگیری‌ها تا کنون به کشته شدن صدها نفر از شیعیان مظلوم به طرز فجبعی انجامیده است. گروه های سلفی با بی رحمی کشتار می کنند. دولت پاکستان و ارتش و سرویس امنیتی ان از گروهای سلفی وهابی حمایت تسلیحاتی میکنند. دولت های خارجی در حاشیه خلیج فارس مثل عربستان، کویت، امارات، اردن، بحرین، قطر نیز به حمایت از این گروها مشغول هستند، دولت و ارتش امریکا و اسرائیل نیز در تجهیز و حمایت از گروهای وهابی نقش مهمی دارند. بخاطر مظلومیت مسلمانان پاراچنار سانسور شدید خبری در این رابطه شده است. دولت پاکستان هیچ اقدامی را تابحال در این مورد نتوانست انجام بده

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: