۞جوانان دارالولایه سیستان۞

 خشکسالی که گاهی جمعیت آن را تا یک سوم کاهش می داد. آنگاه مردم به اولیا و اوصیا متوصل می شدند، آنان را به درگاه خداوند واسطه قرار می دادند. از روزگاران گذشته در سیستان رسم شده بود هر کسی در گوشه و کنار خواب یکی از اولیا را می دید، همانجا را نشان می کرد و به عنوان آن حضرت بنا می ساخت و به زیارتگاه مبدل می شد، در کنار این مکان ها چند درخت گز نیز می کاشتند که دیر یا زود درخت تنومندی می شد و چه بسیار پارچه های رنگارنگ که به نیت نذر و تبرک بر شاخه های آنها بسته می شد. بعضی نیز از کوه خواجه سنگ های نسبتا بزرگ را به زیارتگاه می آوردند و گاو گوسفند و… به عنوان قربانی بر این سنگ ها ذبح می شد. اما در گوشه ای از این سرزمین زیارتگاهی واقع شده است که شاید اگر آن را از متفاوت ترین زیارتگاه های سیستان نام گذاریم چندان بیراه نرفته ایم. زیارتگاهی که ورود آقایان به آنجا ممنوع است و مزار "بی بی دوست" نام دارد. این مزار در شرق شهر زابل و در دشتی گرم و خشک بر روی تپه های باستانی قرار گرفته و بنا به عقیده عده ای متعلق به عصر اشکانیان است. گفته شده این مزار متعلق به خواهر سید اقبال است که مزارش در سیستان قدیم و افغانستان فعلی واقع شده است و به گفته مولف رساله چهل مجلس، سید اقبال از شاگردان شیخ احمد جامی شاعر معروف ایرانی است. عده ای او را از نوادگان دختر امام حسین می دانند و عامه مردم نیز چنین اعتقاد دارند؛
در روزگاران گذشته سیده ای با برادر خود سرگرم شبانی بوده که مردی قصد آزار او را می کند، دختر می گریزد تا به جایگاه کنونی زیارتگاه می رسد و از فرط خستگی از رفتن باز می ماند و در این هنگام دعا می کند که ای زمین مرا دریاب و زمین نیز به خاطر پاکی و صداقت او دهان می گشاید و او درون خاک ناپدید می شود، در حالی که گوشه ای از چادر او بیرون می ماند. از آن زمان به بعد جایگاه فرو رفتن او در زمین به زیارتگاه تبدیل می شود و پاکی و نجابت آن دختر سیده زبانزد همگان می شود.
هم اکنون روی مقبره با پارچه سبز رنگ پوشیده شده و عده ای نیز به قصد نذر و تبرک آن را می برند و در صورت اجابت درخواستشان به جای آن شال سبزرنگ دیگری پهن می کنند.
یک درخت کهنسال گز در کنار مقبره چنان ریشه دارد که گویی مقبره را در بر گرفته است و مردم برای این درخت نیز احترام بسیاری قائل هستند و کسی اجازه ندارد به این درخت آسیب برساند و یا شاخه ای از آنرا جدا کند و معتقدند اگر فردی چنین کاری انجام دهد، حتما به او ضرر و زیان خواهد رسید و سزای بی احترامی خود را خواهد دید. بنا به اعتقادات موجود، مردان حق ورود به محوطه مقبره را ندارند و این در حالی است که مردان نیز به این زیارتگاه اعتقاد زیادی دارند و حاجت های خود را از سوی زنان به "بی بی دوست" می رسانند. عروس و دامادهای منطقه نیز به رسم موجود، روز سوم پس از ازدواج، برای دعا و درخواست خوشبختی در زندگی به زیارت این مکان می روند و چنانچه نذری به گردن داشته باشند ادا می کنند و برای تداوم خوشبختی در زندگی در نزدیکی مقبره شمع روشن می کنند که تقریبا همیشه شمع های بسیاری در بی بی دوست در حال سوختن است.
آرامگاه بی بی دوست در بین مردم سیستان و بلوچستان و استان خراسان جنوبی و نیز عده ای از مردم افغانستان، دارای اهمیت خاصی است و معتقدان زیادی دارد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: